Nog steeds Tambo!

Na alweer een week terug te zijn van mijn kerstvakantie realiseer ik me dat ik al ongeveer op de helft zit van mijn 88 dagen farmwork. En geloof het of niet, ik begin het leven hier echt leuk te vinden. Ik vond het ook helemaal niet erg om weer terug te keren na mijn vakantie aan de kust. Ik heb veel lol gehad met mijn Ozzi's en heb heerlijke golven gevangen op mn surfboardje (god wat was het heerlijk om weer de zee in te duiken). Mijn op arretjescake gebaseerde rumballen vielen goed in de smaak met kerst en ik heb nieuwjaar nog nooit zo uitbundig gevierd haha. Maar na alle feestjes was het ook weer heerlijk om terug te keren naar mijn eigen plekje en me weer te herenigen met mijn 6 andere boerderijgenoten. Helaas had het net geregend toen ik aankwam in Tambo na mijn 14urige busrit, dus de wegen waren nat en niemand kon me komen ophalen. Daar zat ik dan in mijn bushokje in een verlaten gehucht.. Tot een schattige opa en oma voorbij kwamen en me uitnodigden bij hun thuis, waar ik een heerlijk ontbijtje kreeg, veel koffie en mijn roes heb mogen uitslapen tot de jongens me 'savonds kwamen ophalen.

Op de boerderij was de vakantiestemming nog van kracht en we hebben veel lol gehad. We zijn twee dagen naar de dam geweest waar we zijn gaan waterskieën, bbq'n en natuurlijk veel bier gedronken hebben. Ook heb ik mogen deelnemen aan de 'burning night', waar het afval van de afgelopen maanden in de fik gestoken werd. Ik wist dat Australiërs sowieso al niet erg milieubewust zijn (waar je in Nederland betaalt voor een plastic zak in de supermarkt, krijg je er hier minimaal 12 mee, ongeacht het aantal boodschappen haha), maar bij deze afval verbranding brak toch echt mijn klomp. Alles wordt dus blijkbaar in een groot gat gegooid, en als dat vol is wordt het in brand gestoken. De donkere grijze rook had een niet al te aangename geur. Ook dit is een goede reden om bier te drinken en een BBQ te houden haha. Maar goed, niemand hier die het merkt en nu ik erover nadenk zie ik hier ook nog niet echt een vuilniswagen voorbij komen. Het was leuk om op een andere manier met elkaar bezig te zijn en ook om vrienden en bekenden te ontmoeten, zodat de gesprekken ook eens andere onderwerpen bevatten dan viezigheid en seks haha. 

Op mijn tweede dag werd ik goedemorgen gewenst door een python die net aan mijn voeten voorbij kroop toen ik naar buiten stapte. Het was de eerste keer dat ik ze zo dicht bij huis zie. Bijna binnen dus haha. Gelukkig zijn de mannen hier ervaren schutters, en kreeg de slang geen kans om voor onaangename taferelen te zorgen. De kop blijft nog een week giftig, dus die ligt op het dak. Grote kans dat deze slang weet waar onze 4 nieuwe kippen zijn. We kregen deze beesten dinsdag aan ons huisje, zodat we dagelijks verse eieren konden eten. Donderdag waren ze weg..

Met Levi gaat het goed, het is een heerlijk kind en we zijn de beste kameraden van elkaar geworden. Hij begint langzaam wat woordjes te spreken en hij leert ontzettend snel. Ik begin steeds meer onderdeel te worden van het gezin en papa en mama maken nu ook ruzie als ik erbij zit. Ze vragen dan mijn mening en ik ben natuurlijk altijd neutraal. Prachtig hoe de dilemma's aan de andere kant van de wereld precies hetzelfde zijn. Het geplande huwelijk (in april) wordt minimaal een jaar uitgesteld, tot papa tijd maakt om de tuin + het huis in orde te maken, meer tijd voor mama en het kind maakt, minder bier drinkt en niet meer zo'n lul is haha. De dure uitnodigingen die al half de deur uit zijn, waren helaas een verspilling. Ik krijg toch meer mee van mama's kant als papa de deur uit is. Er wordt langzaam nagedacht over de school van het kind. Het wordt óf elke dag 3 uur heen, drie uur terug brengen naar school, óf thuis scholen in de hoop dat hij het boerderijleven leuk gaat vinden en hier blijft zijn leven.. Ik ben bang dat het het laatste wordt helaas.. hij heeft nog nooit een leeftijdsgenootje gezien.

Verder heb ik weinig nieuws. We hebben weer een hittegolf te pakken (44 graden op het moment), de muizen knabbelen nog steeds aan mijn bed en de afwas doen blijft moeilijk voor de mannen. Het leven is simpel, maar zorgeloos en 'echt'. Het is heerlijk om je volledig te kunnen storten op datgene wat je op dat moment aan het doen bent. Je hoeft je niet druk hoeft te maken om allerlei onbenulligheden, waardoor spelen met het kind, een vuurtje stoken en waterskieëen 10x leuker is.